Friday, September 19, 2008

මගේ කතාවද?

ජීවිතේ යනු අපි එකිනෙකාගෙ කතාව විය නොහැකිද?
ජීවිතය මහා වෘක්ෂයක් සේ අලුත් සිදුවීම් දළුලමින්, පරණ සිදුවීම් වියලමින් අවුවට වැස්සට සසැලෙමින් එහෙත් . . අවුවෙනුත් වැස්සෙනුත් පණ ද ලබමින් වැඩෙයි දිරයි . .මොහොතකට නැවතී බැලුවොතින් අපි අපේ ජීවිත කතාව දෙස ඇරඹුමක් දැකිය හැකිද ඔබට මේ යැයි නැවතුමක් ද කෙසේව්ත් කෙදිනකවත් දිය නොහැකි බව නම් ප්‍රත්යක්ෂය ය.එසේ නම් කෙසේ කියන්නද ජීවිතේ කතාවක් , සිදුවීම් පෙළක් මිසක.


දිරා ගිය සිදුවීමක් !

දිරා ගොස් ගසකින් වැටුන කොළයක්
කොහෙ ගියෙදැයි සොයන්නේ කවුද ?

ඇස ගැටෙත් නොබල නා
නොසොය නා
නොතැවෙ නා
අයිතියක් නොකියනා

පොළවටම පස් වනු විනා නැතිය අන් සරණක් ද
බලාපොරොත්තුවක් පැතුමක් ද
මතකයක සොඳුරු සළකුනක් ද

බොහෝ දෑ අහිමි වී විඳගත්තු අතීතෙක
ටහන්ය නිහඩවම මතකයෙන් මිය ඇදෙන

2 comments:

Unknown said...

දිරාගිය සිදුවීම මොන තරම් සත්‍යයක්‌ද... හරිම අගෙයි පද වැල...

Sanjeewani said...

ස්තුතියි :)